خاک آسمان

آنجا
در اوج آسمان
که سر بنهادی به روی خاک
یک بوته از شقایق گلرنگ رسته است

از قاب عکس تو
خورشید
از شرم
سر به نقابی ز ابر برد

اما دلم
برای نور رخت
از بار غصه ها
امشب گرفته است…

مطالب مرتبط

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *