اصرار اقلیتی غیر مردمی در سینما (بر جدایی از مردم و انقلاب) موجودیت سینما را به خطر نمی اندازد؟
جریان انحصارطلب و غیرمردمی حاکم بر سینمای ایران با رویکردی یکسویه و منفعت‌طلبانه، مانع پیشرفت واقعی این هنر-صنعت شده است. این گروه که با استفاده از نفوذ در باندهای قدرت و بهره‌گیری از ضعف مدیریتی، بر جدایی از اکثریت مردمی و ارزش‌های انقلاب اسلامی اصرار می‌ورزد، در عمل به تهدیدی برای موجودیت سینما تبدیل شده است. شواهد نشان می‌دهد این جریان با تولید آثار بدون مجوز، تمرکز بر تم‌های مخالف، و عدم همراهی با دغدغه‌های مردمی، خود را از بدنه جامعه جدا کرده است. در حالی که حتی سینمای هالیوود به جنایات صهیونیستی اعتراض می‌کند، این گروه ترجیح می‌دهد سکوت کند. پیامدهای این رویکرد شامل از دست دادن بازار داخلی، وابستگی به بودجه‌های خارجی، انزوای فرهنگی و کاهش اعتبار اجتماعی است. موفقیت‌های جشنواره‌ای نمی‌تواند جایگزین ریشه‌داشتن در خاک وطن شود. راه نجات، بازنگری در اهداف و عملکردها و گفتگوی فرهنگی با اکثریت جامعه است. تنها از این طریق می‌توان به بقای مؤثر در عرصه سینمای ایران امیدوار بود.
ادامه دارد…
