هزاران خیمه را دیدی کسی برپا کند امّا
عمود خیمه را در جایگاه خویش نگذارد؟
و یا آیا کسی صد ها رمه در مرتع و صحرا
به جای یک شبان در دست های باد بسپارد؟
یقیناً عقل کل ماسوای خالق اعلی
که از سوی خدا پرچم برای خلق بردارد
برای آنکه تا روز ابد از بهر خلق الله
ز ابر لطف حق باران رحمت سر به سر بارد
برای آنکه تا اوج فلک، بالا تر از بالا
رساند سایه سار دین، درخت پاک می کارد
در عید الله اکبر او به رسم عاشقان گویا
میان صفحه دلها نقوش عشق بنگارد
ولایت را امامت را خلافت را وصایت را
میان دستهای حضرت مولا علی، با عشق بگمارد
سپس بیعت کند با او، بگیرد در بغل او را
میان دست های خود، دو دست خویش بفشارد
ادیبا طی شود این روزگار سخت واویلا
به یمن عیدی مولا تو را هم وقع بگذارد